‘રીસ’ સૉનેટની ભાવસમૃદ્ધિ / જયંત ડાંગોદરા

 

                          રીસ

તમે આવ્યા મારે નગર, ઘરને આંગણ પિયા

અને મેં મૂર્ખીએ રીસની રગમાં શબ્દ સરખો

કહ્યો ના પ્રીતિનો, ખબર સહુની જેમ જ પૂછી;

તમે ચાલ્યા, સૌની જ્યમ દઈ મેં પણ વિદા.

ક્ષમા, વ્હાલા મારી રીસનું કંઈએ કારણ ન’તું,

સ્વભાવે તીખી તે જરી જરીકમાં વાકું પડતું;

હવે આ હૈયું તે નથી વશ મને – સાચું કહું છું.

છતાં વ્હાલા, મારા મનની કહી દૌં વાત તમને?

તમે પાસે આવી રીસનું હત જો કારણ પૂછ્યું;

બધાથી સંતાડ્યું નયનનીર જો હોત જ લૂછ્યું

તમારા રૂમાલે, લગીર ભજી એકાંત, ટપલી

ધીમે મારી ગાલે કહ્યું હત : અરે ચાલ પગલી

હું લેવા આવ્યો છું, નીકળ ઝટ છોડી ઘર-ગલી-

સજીને બેઠી’તી, તરત પડી હું હોત નીકળી. 

                                                –   જયંત પાઠક 

                                                    ( ‘અંતરીક્ષ’  સંગ્રહમાંથી )

તમે આવ્યા મારે નગર, ઘરને આંગણ પિયા

અને મેં મૂર્ખીએ રીસની રગમાં શબ્દ સરખો

કહ્યો ના પ્રીતિનો, ખબર સહુની જેમ જ પૂછી;

તમે ચાલ્યા, સૌની જ્યમ દઈ મેં પણ વિદા.

ક્ષમા, વ્હાલા મારી રીસનું કંઈએ કારણ ન’તું,

સ્વભાવે તીખી તે જરી જરીકમાં વાકું પડતું;

હવે આ હૈયું તે નથી વશ મને – સાચું કહું છું.

છતાં વ્હાલા, મારા મનની કહી દૌં વાત તમને?

તમે પાસે આવી રીસનું હત જો કારણ પૂછ્યું;

બધાથી સંતાડ્યું નયનનીર જો હોત જ લૂછ્યું 

તમારા રૂમાલે, લગીર ભજી એકાંત, ટપલી

ધીમે મારી ગાલે કહ્યું હત : અરે ચાલ પગલી

હું લેવા આવ્યો છું, નીકળ ઝટ છોડી ઘર-ગલી-

સજીને બેઠી’તી, તરત પડી હું હોત નીકળી.